پرسش و پاسخ
سؤال ) سلام و خسته نباشید. سوال من در مورد حرکات غیر ارادی دستها و رفتارهای کودک ۱۶ماهمون هستش . من و همسرم با پسر ۱۶ ماهمون تو کشور هلند ساکن هستیم. اینجا کسی رو نداریم و خیلی تنهاییم. قرار بود پسرمون به صورت طبیعی به دنیا بیاد اما ۲هفته مونده به وقت مقرر ناف دور گردنش پیچید و سزارین شد و روز سوم بود که رنگش کبود شد و با تست دیدن قند خون نوزاد به ۱\۱ افتاده و آمونیاک خونش خیلی بالا رفته. ۴۵ روز بستری شد تو بیمارستان خرونینقه هلند و هر روز ۳بار با سرنگ دارو بهش می دادن.بعدش که آوردیم خونه تا ۸ ماهگی دارو میدادیم بهش . بیشتر وقتها مجبور بودیم به خاطر سر وقت دارو دادن بچه رو از خواب بیدار کنیم و داروشو بدیم و این از خواب بیدار کردن ها استرس زیادی در اون ایجاد می کرد و از همون وقتی که تونست خودش و دستهاشو بشناسه یه جورایی به صورت غیر ارادی دستهاشو تکون میده و هی انگشتهاشو باز و بسته می کنه . خوب میتونه چیزی رو با دستهاش بگیره اما وقتی هیجان زده میشه یا خسته و خواب آلوده. مرتب انگشتهاشو باز و بسته می کنه و این باعث نگرانی ما میشه و خسته می شیم از بس مردم سوال می کنن چرا اینقدر بچه شما دستهاشو تکون می ده؟ و تازگی ها هم چشمهاشو به یک طرف کج می کنه و با دستهاش تو سر و صورت خودش میزنه . اینم باز وقتی خوابش میاد یا عصبی میشه انجام میده . به خدا دارم از غصه دغ می کنم . لطفا بگید باید چه کار کنم تا این عادت ها از بین برن و چیکار کنم تا پسرم احساس تنهایی نکنه و خوب تربیت و بزرگ' بشه. راستی خیلی دوست داره به جای بازی با اسباب بازهاش اونها رو به این طرف و اون طرف پرتاب کنه و اصلا با هاشون بازی نمی کنه . آیا این هم غیر عادیه؟ بی صبرانه منتظر جوابتون هستم. بازم ممنونم
پاسخ توسط کارشناس مرکز مشاوره مأوا:
با سلام و احترام
لطفا به نکات زیر توجه کنید:
- درباره فرزندتان از دو جنبه پزشکی و روانشناختی نیازمند پاسخ هستید. در جنبه پزشکی حتما با متخصص کودکان ارتباط داشته باشید و سلامت جسمی و مغزی ایشان را با پیگیریهای پزشکی دنبال کنید. اما درباره وضعیت روان شناختی، به نظر میرسد که نوعی انتقال استرس انجام شده است. در روانشناسی کودک به این نتیجه رسیدهاند که حتی در دوران شیرخوارگی نیز نوزاد از چهره مادر به حدسهایی درباره دنیایی که در آن زندگی میکند، میرسد. یعنی از چهره مادر به عنوان آینهای برای دریافت اطلاعات از پیرامون خود استفاده میکند. چنانچه چهره مادر از نشاط و آرامش برخوردار باشد، نوزاد درمییابد که در دنیای آمن و مسرتبخش زندگی میکند و اگر چهره انعکاسی از ناراحتیها، تنهاییها و غم باشد، فرزند نیز به آن پی میبرد. براین اساس، به عنوان یک مادرموفق، پیش از همه نیاز به تسلط برای شرایط روحی خودتان دارید. بیماری یا بروز مشکل درباره هر فرزندی، امری طبیعی و قابل حل است و این مشکل نباید به یک بحران در زندگی شما تبدیل شود.
- اگر کودک شما میتواند به اندازه سن خود از عهده گرفتن و نگهداری اجسام برمیآید، پس از سلامت جسمی و مغزی برخوردار است. میتوانید با تمرین این توانایی را ارتقا دهید.
- پروسه طولانی مدت تربیت، از الان به صورت مستقیم شروع نمیشود. شما در دو سال اول تنها تامینکننده نیازهای جسمی و روحی کودکتان هستید. در سالهای بعدی تا ورود به دوره دبستان یعنی 7سالگی آموزشهای ساده را در قالبهای متنوعی مانند قصهگویی، بازی، الگوبودن و مانند آن به کودکتان میدهید و بیشترین جنبه تربیتی را در سنین 7 تا 12 سالگی خواهید داشت. پس از این دوره نیز همانند فرود هواپیما روی باند فرودگاه، کم کم فرزندتان را به سوی مستقل شدن هدایت میکنید و از تربیت مستقیم و پی در پی دست برداشته و منتظر به بار نشستن تربیتهای قبلی خود خواهید نشست. فعلا هیچ شتابی برای تربیت نداشته باشید.
- تنهایی فرزندتان توسط شما هم میتواند پر شود. با شور و نشاط مادرانه خود، خاطرات شیرین و جذابی برایش ایجاد کنید. با او بازی کنید، خلاقیت داشته باشیدو برایش شعر بخوانید. او را به پارک ببرید و برای استفاده از اسباببازیها به او ایده بدهید. تخیل ایجاد کنید و در بازیهایش او را همراهی کنید.
- برای کاهش اضطراب بدنی فرزندتان توصیه میشود از بازیهای هیجانی با او پرهیز کنید. مثلا گرگ بازی و دیگر بازیهایی که ترس و هیجانات دیگر را رقم میزنند، فعلا نداشته باشید و به جای آن از بازیهای آرام مانند حرکت دادن ماشین، فرفره بازی و مانند آن استفاده کنید. همچنین با قصهگویی به کودک خود آرامش ذهنی بدهید و با ماساژ قبل از خواب از میزان تنش عصبیاش بکاهید.
- در پایان توصیه میکنم که به آرامش و نشاط روحی خودتان توجه بیشتری کنید. ادبیاتی که در سؤال شما وجود دارد، اضطراب زیادی را گزارش میکند.شما مدیر عاطفی زندگی هستید و زمانی که سرزنده باشید، همه اعضای خانواده از این نشاط برخوردار خواهند شد، پس برای به دست آوردن نشاط و روحیه خوب سرمایهگذاری کنید و وقت بگذارید.
خداوند یارتان
- بازدید: 0