حادثهها و آموزهها
به نام خدا
حادثهها و آموزهها
ابراهیم اخوی؛ روان شناس و مدیر مرکز مشاوره ماوا
زمانه و دگرگونیهای آن، کلاس درسی است آموزنده و ماندگار. در هر حادثهای، نکتهها نهفته است و تفکر در آن میتواند ما را به دنیایی تازه مهمان کند. به نظر میرسد از میان همه اتفاقهای خوب و بدی که در این روزها ذهن ما را مشغول خود کرده، میتوان درسهای زیر را آموخت:
- موفقیت را دوباره باید معنا کرد. موفقیت فقط به رشد فردی و رسیدن به اهداف شخصی و منافع خویشتن از زندگی نیست. موفقیت گاهی در نقطه مقابل منافع ما قرار دارد. ممکن است عمری از خواستههای خود بگذری و زندگیات را با پروردگاری که آن را به تو بخشیده، معامله کنی. آن گاه تمام زندگیات برای خدا میشود و بهره آن به بندگان خدا میرسد. در اوج گمنامی بر قله شهرت و مانایی میایستی و تاریخ تو را فراموش نخواهد کرد.
- بر خلاف آنچه دنیای مدرن به ما پیشنهاد میدهد، گاهی نگفتن از دستاوردها و پیشرفتهای خود برای دیگران، اوج توانمندی است. دنیای جدید ما را به مطرح شدن دعوت میکند ولی سلوک قهرمانان ملی ما را به نقطهای دیگر فرا میخواند: اینکه بدون هیاهوی تبلیغاتی، به آنچه باید بپردازی، مشغول باشی و نیاز به گفتن نداشته باشی.
- آرامش با تنفس عمیق هم فراهم میشود ولی اوج آرامش را میتوان از اتصال به خداوند به دست آورد؛ تا جایی که لحظه لحظه بودنت برایت لذت میشود و رفتنت هم با شوق دیدار پیوند میخورد. یاد گرفتیم شکیبایی را و اینکه روزگار گاهی با ماست و گاهی علیه ما. لازم است ظرفیت هر دو را در خود ایجاد کنیم تا از خوشیها به طغیان نرسیم و از ناخوشیها، عصیان نکنیم.
- این روزها به ما آموخت که عمل به آموزههای دینی، وقتی با صداقت و بیریایی همراه میشود، نتایج پرباری خواهد داشت و وقتی حاضری از خود عبور کنی، آن گاه میتوانی دنیایی را به دست آوری.
- این روزها به ما آموخت که هنوز بندگانی از خداوند روی کره زمین زندگی میکنند که حاضرند از جان و آبروی خود مایه بگذارند و نقطه عالی هدف گذاری را رسیدن به رضایت او تعریف کنند.
- این روزها یاد گرفتیم که از صداقت، یکرنگی و حقگویی فاصله نگیریم، هر چند به ظاهر منافع و اعتبارمان را به چالش بکشد ولی اعتباری دوچندان را به ما خواهد بخشید.
- یاد گرفتیم از پذیرش اشتباه خود فرار نکنیم، حاضر به جبران باشیم و مسئولیت را یک امانت تعریف کنیم و در صورت وارد شدن خدشه به بخشی از این امانت، قد علم کنیم و پای همه پیامدهای آن بایستیم.
- آموختیم که جنگ شناختی به تمام معنا وجود دارد و به راحتی میتوان در تلههایی افتاد که درست و نادرست را از هم تشخیص ندهیم.
- با هم بودن را تجربه کردیم، اینکه هنوز هدفهای مشترک در تک تک ما وجود دارد و همچنان میتوانیم قدرتمند زندگی کنیم به شرط با هم بودن.
- و آموختیم که بیش از هر زمان دیگری نیاز به آرامشی عمیق داریم؛ آرامشی که فقط در پناه پروردگار قابل دسترسی است. خبرهای تلخ و داغ، تمام وجودمان را آشفته کرده و اتفاقهایی که درونمان را آزرده نموده است، فقط از بودن با خداوند التیام میگیرد و تنها پناهگاه اوست که به ما رهایی ار رنج را ارزانی میکند. خدایا! برای هر کسی پناهگاهی است و پناه من تویی! "خدایا! هنگامی که اندوهناک شوم، تو دلخوشی من". (صحیفه سجادیه) خدایا! روزهای بهتر و توان عبور از مشکلات این روزها را از تو میخواهیم.
- بازدید: 0