عید سعید فطر مبارک
عيد رمضان آمد و ماه رمضان رفت صد شكر كه اين آمد و صد حيف كه آن رفت
پايان هر عبادتي، عيدي است كه برازنده آن عبادت است و رمضان در ايستگاه فطر به بار مينشيند و بال ميگشايد. رمضان، فصل وصل است و فطر ضيافتگاه وصال. اگر پايان نماز، سلام است و پايان حج؛ قربان و پايان هفته جمعه، پايان رمضان عيد فطر است عيدي كه در آن گوهر آبديده انسان را سرشته ميدارند و در خاك او بذر توحيد ميكارند. فطر شادمانهترين عيد اسلام است و چون قافيه، در پايان بيت پرستش مينشيند. رجب و شعبان، شصت روز استقبالند براي رمضان و فطر به تنهايي از عهده بدرقه آن ماه خوب خدا بر ميآيد. اينك كه رمضان رفت و عيد فطر آمد به حسرتخواري آن رفتن و شاد باشي اين آمدن، خداي را ثناخوان و سپاسگزارندهايم.
چون كه گل رفت و گلستان شد خراب بوي گل را از كه جوييم؟ از گلاب
عيد سعيد فطر
عيد سعيد فطر، براي كساني عيد خواهد بود كه از خود به خدا بازگشت كرده و از مجاورت شيطان به سوي پروردگار رحمان برگشته باشند. اين عيد براي آنان سعيد است كه سعادت همراهي با ماه ضيافت خدا را درك كرده و با غفلت و گناه از بزم حضور دوست طرد نشده باشند و براي گروهي فطر حقيقي متجلي خواهد گشت كه از راه راست فطرت گام به انحراف ننهاده و روزه محبت و وصال را با مفطر «توجه به غير خدا» و «دوستي غير دوست» افطار ننموده باشند. عيد فطر روز بازگشت سعادتمندانه انسان به فطرت خداجوي خويش است.
مراقبت پس از ماه رمضان
در شأن نزول آيه 144 سوره آل عمران آمده است: وقتي در جنگ احد شايع شد كه رسول خدا (ص) كشته شده، اين شايعه موجب هراس، فرار و تزلزل روحيه رزمندگان سپاه اسلام گرديد. پس از اين واقعه، آيهاي نازل شد: بر فرض كه وجود مقدس پيامبر (ص) كشته شده باشد؛ آيا ميخواهيد به گذشته بد خود بازگرديد و از ارزشها و باورهاي اسلام خود فاصله بگيريد؟!
در زمان ما نيز ممكن است اين آيه به گونهاي ديگر مصداق يابد. بعضي از مردمان با پايان يافتن ماه مبارك رمضان، همه توفيقاتي را كه در پرتو روزه، شب قدر، شب زندهداريها، سحرها و مناجاتهاي اين ماه حاصل كردهاند، از دست ميدهند و بار ديگر در گرداب روزمرگيهاي زندگي غرق ميشوند. غافل از آنكه اگر چه ماه رمضان و شب قدر طي شد، اما خداي رمضان غروب ندارد و شيفتگان درگاهش بايد لحظه به لحظه استعداد فيضگيري از وسعت بيكران رحمتش را وسعت بخشند و فرصتهاي وصال را غنيمت شمرند.
مراتب مشايعتكنندگان
بزرگ سالك راه پروردگار، سيد بن طاووس، اعلي الله مقامه، در تقسيم مشايعتكنندگان ماه رمضان بيان بلندي دارد. ايشان بهترين روزهداران را كساني ميداند كه در ماه رمضان جز بر مراد و خواسته الهي گام بر نداشته و آداب و شروط ميهماني خدا را به خوبي رعايت كردهاند. مرتبه ديگر كساني هستند كه در اين ماه در صراط مستقيم گام برداشتهاند؛ اما گاه با غفلت و معصيت، از حريم ضيافت حق پاي بيرون نهادهاند. اينان اگر در اين حال با پايان ماه مبارك مواجه شوند در حقيقت وداعي ندارند. ولي اگر اين مرحله با حال توجه آنان همراه باشد پس بايد در وداع خويش براي كوتاهي در رعايت نكردن شروط و آداب اين ماه پشيمان شده و استغفار كنند و به هنگام وداع متأسف و ناراحت باشند. دسته سوم كساني هستند كه نه تنها با دل و جان با ماه مبارك هم دل و هم دم نبودهاند، بلكه برخي از آنان از اين ضيافت الهي ناخرسند نيز بودهاند. اينان اصلاً همراه با ماه مبارك رمضان نبودهاند تا بخواهند در پايان از آن جدا شده و با آن وداع نمايند.
- بازدید: 0