اختلالات خواب

وحشت خواب

اين اختلال عبارت است از برخاستن از خواب در 1/3 اول شب، درحين خواب NREM عميق (مراحل 3 و 4).
وحشت خواب با گريه يا فرياد گوشخراش همراه با تظاهرات رفتاري، اضطراب شديد تاحد حمله پانيك آغاز مي شود. به طور مشخص بيمار با حالتي وحشت زده در بستر مي نشيند، جيغ بلندي مي كشد، گاه بلافاصله بيدار مي شود و احساس وحشت شديدي به او دست مي دهد. بيمار ممكن است درحالتي از اختلال جهت يابي بيدار بماند ولي اغلب به خواب مي رود و دوره مزبور را فراموش مي كند. هر چند وحشت خواب با خوابگردي و در مواردي با شب ادراري مرتبط است ولي با كابوس كاملاً فرق دارد. بيمار عموماً رويايي را به خاطر نمي آورد ولي گاه ممكن است تصوير ذهني ترسناكي را به ياد داشته باشد.

علایم:

شيوع اين اختلال در پسرها بيشتر از دخترهاست و زمينه خانوادگي دارد. وحشت خواب مي تواند بازتاب ناهنجاري هاي خفيف عصبي، احتمالاً در لب گيجگاهي يا ساختمان زيرين آن باشد زيرا وقتي وحشت خواب در دوران نوجواني يا جواني آغاز مي شود، نخستين نشانه هاي صرع لوب گيجگاهي بروز مي كند ولي در موارد معمول وحشت خواب، هيچ علامتي از صرع لوب گيجگاهي يا ساير اختلالات تشنجي به صورت باليني يا در نوارهاي الكتروآنسفالوگرام مشهود نيست.

روشهای درمان بیماری

رفتاردرمانی:

درمان اختصاصي براي اختلال وحشت خواب به ندرت ضرورت مي يابد.  بررسي وضعيت هاي پراسترس خانوادگي در درمان بيماري داراي اهميت و درمان انفرادي و خانواده درماني مفيد مي باشد. 

دارو درمانی:

در موارد نادري نياز به تجويز دارو وجود دارد. ديازپام (واليوم) در دوزهاي كم هنگام خواب سبب بهبود اختلال و گاه حذف كامل حملات مي شود.