[1]پرسش:
دوست دارم فوقلیسانسم را بگیرم و بعد با دختر مورد علاقهام ازدواج کنم؛ اما از کمرویی و اینکه نمیتوانم خوب ارتباط اجتماعی برقرار کنم، رنج میبرم. چه کنم؟
پاسخ:
1. درستان را ادامه دهید و همزمان، مقدمات ازدواجتان را نیز فراهم کنید. لازم نیست ازدواج را تا گرفتن فوقلیسانس به تأخیر بیندازید. این را در نظر داشته باشید که ممکن است تأخیر، دختری را که دوست دارید، از دستتان برباید. توجه داشته باشید که تأخیر، همیشه بی آفت نیست.
بده یک جام ای پیر خرابات مگو فردا که فی التأخیر آفات (سعدی)
2. کمرویی و سختی در ایجاد ارتباط اجتماعی، از موانع رسیدن به موفقیت است، یا رسيدن به توفیق را کند میکند؛ این آفت را از جان خود بزدایید.
برای زدودن کمرویی و دشواری ارتباط اجتماعی، راهکارهای بسیاری است که برخی را بیان میکنیم و ارائه مسیر و یافتن راهکارهای دیگر را به عهده شما میگذاریم:
أ. ورزش کنید. ورزش ـ بهویژه ورزشهای جمعی ـ در زدودن این آفت، بسیار مؤثر است.
ب. در میان جمع، صحبت کنید. در کلاس درس، از استاد سؤال کنید. با ایشان نزد همکلاسیها گفتوگو کنید. در جمعهای خانوادگی، نکتهگویی کنید. از سخن گفتن، پروا مدارید؛ دل به دریا بزنید. اگرچه در آغاز، اندکی سخت است؛ اما در ادامه، شیرین و آسان میشود. این راهکار را تا رسیدن به تریبون سخنرانی و کرسی تدریس ادامه دهید.
یکی از مراجعانم مشکل شما را داشت. او معلم مقطع ابتدایی بود. تدریس برای کودکان، شهامت چندانی نمیخواست. تا اینکه اتفاقاً دبستان بیمدیر شد و حکم مدیریت مدرسه را به نام او زدند. او از پذیرش این مسئولیت میترسید. شهامتش دادم و تشویقش کردم و گفتم که این میدان خوبی است برای رشد شخصیت شما و راهکار مناسبی است برای زدودن کمرویی و ضعف ارتباط اجتماعیتان.
او با ترس و تردید، مسئولیت جدید را پذیرفت. اکنون میباید سر صف، برای دانش آموزان بسیار آن مدرسه و معلمان که در ایوان مدرسه میایستادند، سخنرانی کند. همچنین با معلمان مدرسه و مسئولان اداره آموزشوپرورش، جلسه داشته باشد و سخن بگوید و پیگیر کارهای مدرسه باشد.
شش ماه که گذشت، دیگر او، آن جوان خجالتی و بيدستوپای پیشین نبود. به مردی شجاع و باشهامت تبدیل شده بود. این شجاعت و شهامتش، به همه زندگیاش سرایت کرد و انساني موفق شد.
ج. با مشاوری دانا و توانا، مشاوره حضوری انجام دهید. این مشاوره، در بهبود روحیهتان تأثیری نیکو دارد.
کارشناس: حجتالاسلام استاد علیاکبر مظاهری
منبع: نشریه خانه خوبان، شماره102